Forum Elaboracji

Cześć, chciałbym poznać Wasze opinie na temat stosowanych/wykorzystywanych przez Was przybliżeń na różnych dystansach np. 300/600/800 m. Wiadomo, optyka bywa różna i zakres pracy przybliżeń również inny. Może to być max 22 lub max 80. Można by roboczo podzielić na poniższe przypadki:

1. 300/600/800 zawsze max
2. 300/600/800 zawsze na określonym (nie maksymalnym/średnim) poziomie
3. 300/600/800 różne na różnych dystansach

Pewnie należy wybrać optymalny dla siebie nastaw, taki, przy którym czujemy się komfortowo i pozwala na oddanie dobrego strzału. Obecnie strzelam z max 60 krotności powiększenia ale zastanawiam się czy nie zejść nieco niżej. Jakie są Wasze doświadczenia w tym zakresie.

Pozdrawiam

To może jeszcze napisz jakiej optyki używasz?

Vortex GE 15-60x52

Ja bym nie wiązał bezpośrednio powiększenia z odległością a dostosowywał każdorazowo powiększenie do zadania które ma wykonać luneta oraz do aktualnych warunków strzelania.

Twoja luneta ma znak celowniczy w drugim planie optycznym więc jeśli zadaniem lunety będzie pomiar odległości lub będziesz chciał odkładać poprawki na krzyżu to będziesz je mógł wykonać tylko przy jednym określonym w instrukcji obsługi powiększeniu.

Jeżeli natomiast będziesz chciał obejrzeć cel dokładniej to wtedy możesz zwiększyć powiększenie. Pamiętaj jednak, że duże (maksymalne) powiększenie nie zawsze daje optymalne rezultaty. Ze wzrostem powiększenia maleje jasność lunety więc przy gorszym oświetleniu (zachmurzenie, zmierzch itp.) jaśniejszy obraz przy mniejszym powiększeniu może dać lepsze rezultaty na tarczy niż ciemny obraz przy dużym powiększeniu.

Następnym problemem jest miraż który przy dużych powiększeniach może znacznie utrudnić obserwację celu więc często w takich sytuacjach pomaga zmniejszenie powiększenia. Tak więc strzelając w zimie przy bardzo przejrzystym powietrzu możesz na tym samym dystansie używać większych powiększeń niż w lecie gdy gorące powietrze będzie falowało.

Kolejnym problemem jest nadmierne uwidacznianie drgań broni przez lunetę o dużym powiększeniu co irytuje strzelca i w rezultacie pogarsza warunki celowania. Powiększenie 60x jest dobre gdy karabin jest wsparty na solidnej podstawie, pamiętaj jednak, że regulaminy niektórych zawodów ograniczają możliwości podparcia karabinu i gdy będziesz zmuszony do strzelania ze zwykłego dwójnogu bez tylnej podpórki to przy tak dużym powiększeniu celowanie może stać się bardzo utrudnione lub wręcz nie możliwe.

Ostatnią kwestią jest zależność parametrów optycznych lunety od powiększenia, czym producenci na ogół się nie chwalą, gdyż parametry te pogarszają się wraz ze wzrostem powiększenia. Jak już wyżej wspomniałem jasność obrazu maleje ze wzrostem powiększenia, maleje również jego rozdzielczość natomiast zniekształcenia rosną. Na ogół lunety osiągają najlepsze parametry techniczne przy średnich powiększeniach.

Podsumowując sądzę, że optymalny dla strzelca zestaw nastaw który zapewni komfort strzelania, na danym dystansie, nie istnieje i powinieneś za każdym razem analizować aktualne warunki strzelania i dostosowywać do nich na bieżąco ustawienia lunety.

Wszystko co kolega JJ napisal powyzej jest prawdziwe, jednak do pelnego obrazu (pun not intended) sprawy trzeba uscislic jeden istotny fakt.

Twoja luneta ma znak celowniczy w drugim planie optycznym więc jeśli zadaniem lunety będzie pomiar odległości lub będziesz chciał odkładać poprawki na krzyżu to będziesz je mógł wykonać tylko przy jednym określonym w instrukcji obsługi powiększeniu.

Strzelec powinien znac rozmiary celu i z luneta z rastrem w drugim planie wystarczy ze wezmie odpowiednia poprawke krzyzem (a nie jego podzialka) to jest w stanie strzelac na jakikolwiek dystans z jakimkolwiek nastawieniem lunety.

Jeszcze trzeba sprawdzić czy luneta nie ma wady polegającej na przemieszczaniu się obrazu krzyża przy regulacji powiększenia.

Oj chyba nie w tej, ona ma nastawna ostrosc i to likwiduje paralakse.