Witam !
zasiadłem dziś rano do prasy by coś zmontować , jutro sprawdzian strzelecki i okazja postrzelać .
Mam już sprawdzoną zadowalającą mnie naważkę z danym pociskiem , wiec czas na inny wagowo pocisk tego samego rodzaju i tu moje pytanie czy przyjęcie ciśnienia z tej sprawdzonej naważki może być punktem wyjścia do prób z nowym pociskiem .(Łuski ,spłonki, proch jak poprzednio)
Witaj ,
jeśli naważka współpracuje dobrze z danym pociskiem (początek fioletu w QL) to następny np lżejszy pocisk(taki sam rodzaj) powinien też dobrze latać w tym obrębie ciśnienia , chodzi mi o to by szukanie naważki dla tego lżejszego zaczynać w obszarze ciśnień które funkcjonują już z tym cięższym , czy tak wcale nie musi być ?
Jeżeli znasz wartość naważki dla danego prochu i pocisku to już coś jest. Prawdopodobnie wiele pocisków o tej samej wadze będzie latało dobrze przy zbliżonych naważkach. Zbliżonych to nie znaczy takich samych. Jeżeli zastosujesz tą samą naważkę dla lżejszego pocisku to na pewno spadnie ciśnienie pewnie też i prędkość. Od lżejszego pocisku oczekiwałbym że będzie latał szybciej. według mnie naważka prochu musi być większa a w skrajnych przypadkach trzeba by nawet myśleć o zmianie proszku na szybszy. Ale gdybym to ja się bawił w tę elaboracje to pewnie zacząłbym od znanej naważki dla cięższego pocisku i poszedłbym w górę.
tak, oczywiście , że zmienię naważkę prochu na plus dla lżejszego pocisku i dobiorę ją tak by uzyskać ciśnienie podobne, w okolicy już sprawdzonego naboju z cięższym pociskiem.
teoretycznie 171 gr pocisk dobrze lata przy 52,8 gr prochu i QL podaje ciśnienie 3644 bar, to 151 gr potrzebuje 56,22 gr prochu by uzyskać takie samo ciśnienie .
i wokół tej wartości 56,22 gr prochu chcę przygotować naboje do prób .Waga pocisku ,ilość prochu , prędkość pocisku ulegną zmianie i jestem ciekaw czy zachowanie podobnego ciśnienia jak w przypadku cięższego pocisku spowoduje podobne drgania lufy i niezłe skupienie.
Ciśnienie maksymalne jest tylko jednym z kilku parametrów, które decydują o finalnych drganiach lufy, zachowując tą samą prędkośc wylotową tego samego pocisku z tej same lufy na innym proszku, ciśnienie maksymalne będzie inne... wydaje mi się, źe szukanie analogii w ciśnieniach nie ma zbytniego sensu.
Inny pocisk bedzie miał inną predkość, inny odrzut... wszystkie parametry całego układu się pozmieniają. Szukałbym SL od podstaw.
ja też wątpię ,
i dlatego chcę spróbować , użytkownicy QLa wysuwają teze , że najlepsze skupienia można osiągnąć gdy ciśnienie balansuje w obszarze granicznym żółtego i fioletowego pola wykresu ciśnienia , oczywiście odchyłki mogą być zakładając że tak jest można te wartości przyjąć jako punkt wyjścia i bardziej precyzyjnie określić naważkę startową.
I już po strzelaniu. Interesujące mnie zagadnienie rozwiązała praktyka która pokrywa się z Waszymi powyższymi wpisami , a mianowicie scaliłem 3x3 naważki poczynając od 56,0-56,20-56,50 z pociskiem 151 gr biorąc za "bazę" ciśnienie uzyskane z pociskiem 171 gr . Najlepiej ułożyły się kule z naważki 56,50 (rozrzut ok 1,5 cm) co jest ciekawe nie ma potrzeby przestawiania lunety ( układają się 1 cm w prawo od 171 gr) a ciśnienie jest większe o 46 barów wg QLa. Podobnie postąpiłem z pociskami Hornady 162 gr ale tu już różnica na tarczy jest znaczna rozrzut ok 5 cm i ok 10 cm wyżej mimo podobnego ciśnienia jak przy naważce 52,8 i pocisku 171 gr.
Wydaje mi się że niektórych przypadkach można zwrócić uwagę na ciśnienie powstałe w danej elaboracji bo jest to odrobinę pomocne np w pociskach tej samej marki ,typu , kiedy mamy kilka gramatur . Pociski które elaboruję dla siebie to SM (gruby płaszcz) a Hornady taki nie jest i stąd chyba taka różnica .
QL to pomoc nie wyrocznia, skoro pocisk 151 gr układa się w pionie identycznie jak cięższy 171gr pocisk to znaczy, że jest to b.wolna elaboracja o niskim ciśnieniu. Jeśli 165 gr strzela 10cm wyżej ( przy jednakowym punkcie celowania)to ta elaboracja jest bez wątpienia szybsza od 151gr.
